Castellano jest oficjalnym językiem narodowym Hiszpanii. Istnieją jednak również inne języki urzędowe lub nieoficjalne używane przez Hiszpanów. W zależności od regionu, jego podłoża historycznego, gospodarczego czy politycznego, kształtowały się różne języki – ze swoimi naleciałościami, lokalnymi gwarami stanowią ważną część dziedzictwa kulturowego Hiszpanii. Obecnie na Półwyspie Iberyjskim i 11 wyspach przynależących do Hiszpanii, mówi się łącznie 16 różnymi językami (oficjalnymi i nieoficjalnymi). W dzisiejszym artykule skupimy się na 5 oficjalnych językach, którymi włada się w Hiszpanii, i które wraz z językiem Castellano są uznane za oficjalne.
Kastylijski, znany również jako hiszpański, jest językiem romańskim, który bezpośrednio wywodzi się z łaciny i został rozwinięty w średniowiecznym królestwie Kastylii. Arabski również wywarł na niego ogromny wpływ ze względu na czasy, kiedy to większość Portugalii i Hiszpanii była okupowana przez muzułmanów. Sąsiedzkie państwa oraz ich języki miały także wpływ na kształtowanie się kastylijskiego. Ludzie w Hiszpanii częściej określają „hiszpański” jako kastylijski, ponieważ termin Español może być mylny i odnosić się do dowolnego innego języka hiszpańskiego.
Kataloński ma w sumie 10 milionów użytkowników, w tym 4,1 miliona rodzimych, co czyni go drugim najczęściej używanym językiem w Hiszpanii. Jest to zupełnie inny język niż hiszpański z własną unikalną gramatyką i słownictwem. Jest to mieszanka hiszpańskiego i francuskiego z pewnymi wpływami również z języka włoskiego. Jest on źródłem dumy i tożsamości dla Katalończyków, którzy całkowicie poświęcają się jego ochronie w ramach lokalnego dziedzictwa kulturowego. W Katalonii można spotkać ludzi, którzy w ogóle nie mówią po kastylijsku. Kataloński jest używany jako język urzędowy w Katalonii, na Balearach, a także w Walencji (gdzie nazywa się go walenciano). Jest także uznanym językiem mniejszości w regionach Alghero (Sardynia, Włochy), Aragonii (Hiszpania) i Pyrénées-Orientales (Francja). A w Andorze jest on jedynym oficjalnym językiem!
Językiem galicyjskim włada ok. 3 milionów ludzi. Należy do grupy języków romańskich, których wspólnym „przodkiem” był język łaciński. Ze względu na bliskość Portugalii zarówno galicyjski, jak i portugalski zostały opracowane na podstawie tego, co nowi lingwiści nazywają językiem galicyjsko-portugalskim. Powstał na bazie miejscowej odmiany dialektów celtyckich oraz łaciny, którą posługiwali się żołnierze oraz kupcy w Galicji, prowincji podbitej przez Cesarstwo Rzymskie. Możemy usłyszeć również naleciałości z języków plemion germańskich, celtyckich czy też arabskiego. W toku zawirowań historycznych język ten przekształcił się w dzisiejszy portugalski. Aktualnie galicyjski jest podzielony na trzy dialekty za względu na położenie geograficzne: wschodni, środkowy i zachodni. Galicyjski jest używany jako język urzędowy w Galicji, a także w niektórych częściach Asturii, Kastylii i León.
Baskijski na tle prezentowanych przez nas języków wypada wyjątkowo, ponieważ nie ma związku z żadnym językiem romańskim, ani nawet z żadnym innym językiem europejskim. Ten język nie należy do żadnej grupy językowej - język izolowany. Mówi się, że jest to najstarszy język przedindoeuropejski w Europie Zachodniej, ale uczeni wciąż nie ustalili jego dokładnego pochodzenia. Baskijskim porozumiewa się ok. 750 000 ludzi, którzy zamieszkują głównie region na pograniczu Hiszpanii i Francji. W Kraju Basków jest traktowany na równi z językiem Castellano, można go usłyszeć w szkołach, służbie zdrowia oraz urzędach. Znajomość języka Euskera nie jest konieczna, wybierając się na wycieczkę w rejony Basków, jednak znacznie może ułatwić życie i funkcjonowanie w tamtym regionie - czytanie plakatów oraz ulotek.
Arański, zwany również językiem oksytańskim jest oficjalnym językiem w Dolinie Arańskiej, a od 2006 roku również w całej Katalonii, na kanwie nowego statusu autonomicznego. Język ten należy do grupy romańskiej, jest blisko spokrewniony z językiem katalońskim. W tradycyjnym ujęciu nazwa ta odnosi się do wszystkich dialektów, które wywodzą się ze średniowiecznego langue d'oc (oprócz języka katalońskiego i ewentualnie gaskońskiego). Występuje także pod nazwą języka prowansalskiego.
