Hiszpańska kultura i tradycja

Hiszpania, ze względu na swoją złożoną historię, jest bardzo bogata kulturowo. Choć mieszkańcy Półwyspu Iberyjskiego występują pod jedną flagą, to jednak silnie odczuwalne są panujące między nimi różnice. Wiele z regionów m.in. Kraj Basków, Katalonia czy Galicja domaga się autonomii na podstawie tych rozbieżności. Jednak właśnie to one decydują o popularności, jaką cieszy się Hiszpania.

 

Dzień Wspólnoty Walenckiej

9 października - Dzień Wspólnoty Walenckiej - święto na cześć uzyskania przez Walencję prawa do samodzielnego decydowania o kadencji władz regionu i ustalania terminów wyborów.

Język

Hiszpania to kraj bardzo zróżnicowany językowo. Język kastylijski, popularnie nazywany hiszpańskim, jest nadrzędnym językiem urzędowym. Ponad to obowiązują języki galisyjski (bardzo podobny do portugalskiego), kataloński (przypomina zarówno hiszpański jak i francuski) oraz baskijski (który nie przypomina żadnego nam znanego narzecza). Jeśli więc wybieramy się do jednego z tych regionów musimy przygotować się na ewentualne problemy komunikacyjne.

 

Corrida – walki byków oraz eccierro – spęd byków

Hiszpańska kultura budzi automatyczne skojarzenia z walkami byków. Corrida, czyli starcie byka z torreadorem została w dzisiejszych czasach, z racji krwawego wymiaru tego sportu, w wielu miejscach zakazana. Zwolennicy powołują się na pielęgnowanie tradycji i formę artystyczną tego widowiska. Jaki nie byłby stosunek do tej formy rozrywki, bezsprzecznie jest ona towarem eksportowym dla Hiszpanii. Walka składa się z kilku uświęconych tradycją etapów. Ważnym elementem jest, prowokująca byka do ataków, żółto-różowa płachta (capa). Poza torreadorem na arenie przebywa również pikador, którego zadaniem jest wbicie bykowi lancy w kark oraz piesi (banderilleros), starający się wkłuć w to samo miejsce krótkie włócznie (banderille).

 

O bykach mówiąc... bezpośrednio z corridą związana jest eccierro, czyli spęd byków ulicami miasta. Najsłynniejszy organizowany jest w Pampelunie, w trakcie święta sanfermines. Śmiałkowie ubrani są w tradycyjny baskijski strój – białe spodnie i koszule, czerwone paski, czapki i chusty.

 

Flamenco

Drugą bardzo popularną tradycją jest flamenco, wywodzący się z południa Hiszpanii taniec, za jego ojców założycieli uważa się Cyganów. Do wykonania tradycyjnego popisu potrzebna jest Guitarra, Cante, czyli piosenka oraz taniec, Baile. Flamenco do dziś inspiruje artystów, ostatnio na światowej scenie święci triumfy Rosalia, w której interpretacji ta tradycyjna muzyka przybiera nostalgiczno-popową nutę. Andaluzja słynie również z pielgrzymek do miejsca zwanego El Rocio i cudownej figurki Matki Boskiej. W maju przybywają tutaj tłumnie ludzie, pieszo albo w tradycyjnie ukwieconych bryczkach. Samo miasteczko wygląda niczym wyjęte z westernowego planu – biała zabudowa, piaszczyste drogi i obecne na każdym kroku konie.

 

La Tomatina

Równie popularna jest La Tomatina, święto obchodzone w Bunol, niedaleko Walencji. Bitwa na pomidory odbywa się tutaj co roku, w ostatnią środę sierpnia i jest głównym punktem panującej tam tydzień fiesty. Historia Tomatiny sięga 1945 roku. Miejscowa młodzież uczestniczyła w tradycyjnej paradzie gigantes y cabezudos (parady wielkich figur przedstawiających ludzkie postaci związane z religią, historią czy mitologią). W tym tłoku doszło do przepychanek, które doprowadziły do bójki między uczestnikami święta. Na nieszczęście albo i szczęście dla tradycji, kultywowanej teraz, pochód przebiegał obok sklepu warzywnego ze skrzyniami pełnymi pomidorów, które posłużyły za pociski dla rozentuzjazmowanej młodzieży.

 

Fiesta i jedzenie

Hiszpanie do perfekcji opanowali wspólne biesiadowanie przy suto zastawionym stole. Bardzo cenią silne więzi rodzinne oraz lokalną tradycję, dlatego poszczególne regiony mają możliwość ustanowienia własnych świąt i dni wolnych od pracy. Każda z tych uroczystości musi być hucznie obchodzona, zarówno pod względem parad, jak i gastronomicznych specjałów. I tak zjeść można krokieciki z jamonem (szynką) lub bacalao (rybą), hiszpańska tortilla – omlet z karmelizowaną cebulką i ziemniakami w oliwie, paellę, czyli ryż z owocami morza oraz pyszną warzywną zupę, gaspacio, podawaną na zimno. Do tego do popicia cava, musujące wino, czy też sangria podawana z owocami.